De projectlocatie bevindt zich in Molenheide: een tussengebied voor bewoners van Geldrop en Mierlo. De Molenheide was een ongecultiveerd landschap met heide en vennen. In 1919 werd de 48 hectare heidegrond gekocht met het plan een ‘modern ontspanningsoord’ te vestigen. In combinatie met een vliegveld zou het Lustoord een grote trekpleister worden. Het Galvenven werd uitgediept, er werd een strand aangelegd en een restaurant gebouwd. Wat volgt is een korte periode van glorierijke dagen op Molenheide. Al de recreatie trok vele mensen vanuit de gehele regio. Na aftakeling van het gebied tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd het zuidelijke terrein particulier en niet meer toegankelijk voor publiek (heet tegenwoordig Reigerslo). Het noordelijke gebied ontwikkelt zich verder, en het Wolfsven is de nieuwe recreatieve trekpleister van de Molenheide, die tot op de dag van vandaag volop wordt bezocht.

Door het maken van een wandeling wordt de beleving van de verschillende onderdelen van de planlocatie zichtbaar. Het terrein kent een afwisseling van dichte bebossing, clusters, solitaire bomen en open heides. Andere in het oog springende onderdelen zijn de vijver, de tuin, het gazon en de vitrage. Het terrein kent door deze afwisseling verschillende types landschappen en zichtlijnen. Grofweg zouden we het in kunnen delen in drie verschillende belevingszones: 1) formeel en statig, 2) natuurlijk, 3) informeel en open

Het toekomstige landschap is daarnaast afhankelijk van de verschillende beleidsvisies die opgesteld zijn voor dit gebied. Daarin wordt met name duidelijk dat het gebied aangewezen is voor het behoud en herstel van natuur. Hierbij gaan natuurontwikkeling en recreatief medegebruik samen op. Woningbouw is vrijwel uitgesloten. De aanpak van het gebied zal met name zich moeten richten op de relatie tussen mens en natuur. Er klinkt steeds meer samenwerking en regeneratie door in van plaats van exploitatie. Met een meer symbiotisch, evenwichtig en diverse natuur, beschermd door intrinsieke rechten.

kernthema spelen

De doelstelling ligt erin om een samenspel te creëren tussen cultuur en natuur, of: tussen mens en landschap. Dat samenspel geven we invulling met het thema spelen. Recreatie (als historische hoofdrol in dit gebied) sluit hier goed op aan. De ontwikkeling van dit gebied is ook re-creatie: met de herinrichting scheppen we iets totaal nieuws.

strategie

De strategie voor de planlocatie is het toepassen van ‘seedbombs’: deze gebiedseigen tool met bebouwing zorgt voor een explosieve verrijking van de biodiversiteit van het gebied, in plaats van het instandhouden van de huidige culturele natuur door menselijk ingrijpen.

In de huidige situatie bestaat het gebied uit bos en heide. De huidige situatie wordt in principe in stand gehouden, maar er volgen kleine maatregelen: er wordt licht ingebracht in het bos, specifieke soorten worden verwijderd. Andere, nieuwe soorten ontstaan geleidelijk. Er ontstaat hierdoor een meer gemengd bos, de heide floreert. De toegevoegde bebouwing functioneert als een seedbom; meer flora en fauna kunnen zich eraan optrekken. Als gevolg hiervan is er meer leven, meer mensen, meer recreatie en meer dieren.